Mudanya'dan yükselen ses artık sadece yerel bir şikâyet değil, tüm Türkiye’yi ilgilendiren bir vicdan çağrısı. Sabah yürüyüşüne çıkmak isteyen bir yaşlı kadın, okul yolundaki bir çocuk ya da işe yetişmeye çalışan bir genç... Hepsi için artık en büyük endişe; sahipsiz köpek sürüleriyle karşılaşmak.
Mudanya’da sokak köpeklerinin sürü halinde gezmesi ve zaman zaman saldırganlaşması, yalnızca bir güvenlik meselesi değil, aynı zamanda “yönetilemeyen sorunlar zinciri” haline gelmiş durumda. Ve üzülerek söylüyorum ki, yalnız değiliz. Tüm Türkiye benzer bir tabloyla karşı karşıya.
Verilere bakalım: Son 5 yılda sahipsiz köpek saldırıları nedeniyle 55 insan hayatını kaybetti, 2000’den fazla kişi sakat kaldı. 26 bin’in üzerinde kişi saldırıya uğradı ve bu olayların yüzde 40’ı çocuklara yönelik gerçekleşti.
Bunlar yalnızca rakam değil, hayatı kökten değişen insanlar demek.
Bu istatistikler, meselenin artık yalnızca “hayvanseverlik” üzerinden tartışılamayacak kadar karmaşık ve yaşamsal bir hale geldiğini gözler önüne seriyor.
Şimdi soralım: Bu tablo, “hayvanseverlik” adı altında görmezden gelinmeli mi?
Vicdanı Öldürmeden Güvenliği Sağlamak Mümkün
Bu yazının amacı ne köpekleri kötülemek ne de hayvan haklarını görmezden gelmek. Aksine... Köpek sevmeyen insan yoktur. Ama herkes kendini güvende hissetmek ister. İşte bu çizgide yürümek, hem yerel yönetimlerin hem de toplumun sorumluluğudur.
Mudanya’da yapılabilecekler belli:
Belediyenin öncülüğünde kapsamlı, fark edilir bir kısırlaştırma ve sahiplendirme seferberliği başlatılmalı.
Mahalle Muhtarlarıyla işbirliği yapılarak her mahallede en az iki köpek sahiplenilmesi moral verici bir başlangıç olabilir.
Hayvanlar için alışılmışın dışında bir Sokak Hayvanları Köyü kurulmalı; 7/24 internetten canlı izlenebilir, gönüllü katılımın teşvik edildiği, sahiplendirmenin yoğunlaştığı benzersiz, geniş bir alanda hayvanseverlerce denetlenebilir insani bir sistem kurulmalı. Bu mümkün.
Mobil veteriner hizmetleri, mikroçipli takip ve halk eğitimleri ile hem insan hem hayvan sağlığı ve can güvenliği gözetilmeli.
Sessiz Kalmanın Bedeli Büyük Olabilir!
Mudanya Belediye Başkanı Sayın Deniz Dalgıç’a bu noktada önemli bir görev düşüyor. Bir fincan ucuz kahve için bile “seyyar büfe” projeleri geliştiren bir yönetim, sokak hayvanları konusunda neden adım atmıyor, halk sormakta haklı.
Vicdanımızla güvenlik kaygılarımızı çatıştırmadan, her iki tarafa da saygı duyan bir model mümkün. Bu yazı bir uyarı değil, bir çağrı:
Olası bir can kaybı yaşanmadan önce, harekete geçelim.
Sokaklar sadece insanların değil, ama en çok da insanların sorumluluğundadır.
Hiçbir canlının yeri sokaklar olmamalı. Ancak bu hayvanlar da sahipsiz değil. Bu toplumda yaşayan her bireyin ve özellikle yerel yönetimlerin sorumluluğu altındalar.
Mudanya Belediye Başkanı Sayın Deniz Dalgıç’ın bu konuda bir öncü rol üstlenmesi; Bütçe ayırması, sponsorlar, STK'lar ve gönüllülerle birlikte ortak bir uzlaşıyla harekete geçmesi hem insanımız hem de sevimli dostlarımız adına büyük bir kazanım olacaktır.
Köpekleri sokaklardan toplayıp yok etmek ya da yalnızca "şikayetle" yaklaşmak bir çözüm değildir. Böyle bir vebal altına asla girilmemelidir. Ancak mevcut durumun da sürdürülebilir olmadığı ortada. Bu konuda insani çözüm önerisi sunması gereken tüm siyasi partilerin, STK'ların başkanlarında derin bir sessizlik adeta vurdumduymazlık var. Siyaseten kimse taşın altına elini koymak istemiyor. Bu da sorunlarla boğuşan halkın dikkatinden kaçmıyor.
Mudanya’da halkın talebi açık: Bu canlara zarar vermeden, ancak insan hayatını da göz ardı etmeden akılcı, uygulanabilir bir çözüm geliştirilmelidir.
Bütçe, çaba ve vicdani bir çerçevede artık herkesin mutluluğu için etkili bir şey yapılmalıdır. Çok geç olmadan...
Öner KIRAN / mudanya.gen.tr
